جمعه ۲۵ اسفند ۰۲ ۱۴:۵۲
۶ بازديد
نخستین الگوی ارزشیابی آموزشی که تاریخ پیدایش آن به دهه 1930 میلادی باز میگردد از آن رالف دبلیو. تایلر است. به همین دلیل به آن الگو یا رویکرد ارزشیابی تایلر یا تایلری میگویند.
مفهوم تایلر از ارزشیابی آموزشی این است که تعیین کند هدفهای آموزشی برنامه آموزشگاه یا برنامه درسی تا چه میزانی تحقق یافتهاند. به همین منظور، تایلر در الگوی ارزشیابی خود مراحل زیر را پیشنهاد داده است:
- تعیین هدفهای کلی (غایتها) و هدفهای دقیق
- طبقهبندی غایتها و هدفها
- بیان هدفها به صورت رفتاری، یعنی قابل اندازهگیری
- یافتن موقعیتهایی که در آنها بتوان دستیابی به هدفها را نشان داد
- تولید یا تهیه روشها و فنون اندازهگیری
- گردآوری دادههای مربوط به عملکرد یادگیرندگان
- مقایسۀ دادههای مربوط به عملکرد با هدفهای رفتاری
در نتیجه ارزشیابی، چنان که معلوم گشت که بین عملکرد و هدفها اختلاف وجود دارد، باید نواقص برطرف گردند، و بار دیگر ارزشیابی انجام گیرد. بنا به گفته ورتن و سندرز، "الگوی ارزشیابی تایلر، از لحاظ منطق درست، از نظر علمی قابل پذیرش، و توسط متخصصان ارزشیابی به سهولت قابل استفاده است، و لذا از زمان پیدایش تاکنون تأثیر عظیمی بر نظریهپردازان ارزشیابی داشته است".
پس از تایلر کسان زیادی در راستای رویکرد ارزشیابی مبتنی بر هدف به نظریهپردازی و الگوسازی در ارزشیابی آموزشی پرداختند که از جمله آنان میتوان به پارادایم ارزشیابی متفسل و مایکل، رویکرد ارزشیابی هاموند، و الگوی ارزشیابی اختلاف پرووس اشاره کرد.
الگوی ارزشیابی آموزشی تایلر حوزه برنامهریزی درسی را قویاً تحت تأثیر قرار داده است. تبا یکی از همکاران نزدیک تایلر، برای برنامهریزی درسی یک الگوی مبتنی بر هدف شامل مراحل زیر پیشنهاد داده است:
- تعیین نیازها
- بیان هدفها
- انتخاب محتوا
- سازمان دادن به محتوا
- انتخاب تجارب یادگیری
- سازمان دادن به تجارب یادگیری
- تعیین "چه چیزی" و "چگونگی" ارزشیابی
رابرت اف. میگر در کتاب تدارک هدفهای آموزشی تکنولوژی ارزشیابی مبتنی بر هدف را ترویج نمود و روشهای دقیق بیان هدفهای رفتاری را آموزش داد. تاکید بیش از اندازه میگر بر بیان هدفهای دقیق رفتاری در دهه 1960 به مشاجرات و مباحثات تندی منجر شد که هنوز هم ادامه دارند.
منبع: اندازهگیری، سنجش و ارزشیابی آموزشی، علیاکبر سیف
منبع: اندازهگیری، سنجش و ارزشیابی آموزشی، علیاکبر سیف